In mijn schrijfproces kom ik mensen tegen die mij ongevraagd advies geven. Zij weten, zonder een letter van me gelezen te hebben hoe ik het beste kan schrijven. Het blijft me verbazen. Ik noem ze daarom de schreeuw-van-de-leeuwen.

Ik heb een paar marketingcursussen gevolgd voor het schrijven van een boek. Daar zeiden ervaringsdeskundigen: ‘Iedereen heeft wel een mening, maar van welke mening trek je je iets aan? Mensen die zeggen dat ze je boek gaan kopen, dat zijn juist de mensen die dat niet gaan doen. Daar kun je niet op bouwen Anders zou je jezelf al rijk kunnen rekenen.’ Ik heb liever dat mensen de daad bij het woord voegen dan dat ze alleen maar mooie woorden roepen.

Ze bedoelen het goed, omdat ze laten weten dat je in ieder geval al een koper hebt. Maar als je het daarvan moet hebben kun je beter geen boek uitgeven. Je hebt een hele grote vijver nodig, eigenlijk een zee waarin genoeg verschillende vissen zwemmen die echte kopers zijn. Het zijn ook de schreeuw-van-de-leeuw-mensen die heel goed weten hoe je een boek moet schrijven. Dat gaan ze mij uitleggen. Er zelf geen affiniteit mee hebben. Iedereen kan zich schrijver noemen, want iedereen kan schijven. Een notitie, notulen, boodschappenlijstje, een blog. Ben je dan schrijver? Wanneer ben je dat? Daar kun je over discussiëren. Ik voel me pas dichter/schrijver sinds mijn eerste bundel. En nu mijn boek dit jaar verschijnt ben ik pas écht een schrijver. Althans, dat las ik op internet. Dat je je dan schrijver mag noemen. Ik zit niet te wachten op schreeuw-van-de-leeuwen die mij feedback geven. Je hoeft echt geen auteur te zijn om feedback te geven maar wel inhoudelijk er wat verstand van te hebben.

Ik heb de schreeuw-van-de-leeuw ervaren met mijn gedichtenbundel. Dat mensen geen affiniteit hadden met gedichten. Toen mijn bundel uit was zeiden die mensen: ‘Ik heb niks met poëzie, nee hoor, als je boek er is, dan ga ik dat kopen.’ Gaan ze dat daadwerkelijk doen? Dat blijft voor mij een vraag en voor hun een weet.

Tuurlijk als je echt een gouden tip hebt laat het me weten. Een gouden tip is voor mij bijvoorbeeld contacten wat mij meer publiciteit oplevert of wat mij geld kan besparen.

Ik heb geen marktkooplui nodig , maar daden bij het woord. De échte kopers schreeuwen het niet van de daken, die bestellen het boek ‘gewoon’.