Een Liefde ontmoeten in Utrecht. Waar en hoe? Zeker in deze tijd.
De dag van de liefde komt er weer aan. Nog een paar weken en dan is het weer Valentijnsdag en dat doet veel mensen meer dan ooit beseffen dat ze het alleen-zijn zat zijn. Ook al heb je de meest fantastische familie en vrienden om je heen, toch voelt het gemis van Een Liefde.
Natuurlijk klopt deze niet zomaar op je deur. Je moet erop uit en je openstellen, maar waar dan? De supermarkt? Het café? Op de sportschool misschien?
Als die laatste al open is, dan ligt de focus daar toch echt op welzijn en calorieën verbranden. Buiten het feit dat je er meestal niet heel florissant uitziet tijdens en na het sporten.
Vroeger (jaja, we worden oud!), ontmoette je nog mannen in kroegen en restaurants of op feestjes. Ikzelf kan me een date herinneren op de Mariaplaats. Mijn kortste date ooit. Welgeteld 40 minuten. Ik had hem met carnaval ontmoet. Toen zijn masker afging bleek dat hij het beter op had kunnen houden. Het leek alsof ik met mijn vader aan het daten was.
Ook op het Janskerkhof had ik ooit een date. Die raakte niet uitgepraat over zijn ex en had nog wat te verwerken, maar niet met mij.
En op Rotsoort bij een van mijn favoriete tenten, Camping Ganspoort, had ik een date waar ik niet van afkwam. Ook al gaf ik aan een nieuwe afspraak niet te zien zitten, toch bleef hij me nog wekenlang achtervolgen.
Tot zover mijn ervaringen. Om ook even te benadrukken hoe fijn het was om ongedwongen op een plek te kunnen afspreken. Tegenwoordig is dat ingewikkelder, hoor ik van mijn vriendinnen. Waar spreek je ‘ten tijde van corona’ af als je iemand aan de haak hebt geslagen? Bij jou thuis is wel heel direct en daarmee geef je een verkeerd signaal af, toch? Ook niet op een parkeerplaats, dat voelt toch net alsof die fungeert als afwerkplek. Dan maar in het park een wandeling maken? Zou je net zien dat het heel hard regent en stormt. Waar o waar ontmoet je elkaar nu in Utrecht als je De Liefde zoekt?
Mijn vriendinnen hoor ik over het toch maar weer downloaden van een datingapp. Ook al is swipen niet echt hun ding en zijn ze weer snel genezen. Juist de personen die niet bij hun profiel passen reageren.
Ook dat herken ik van vroeger. Toen een getrouwde man met twee kinderen – hij was gelijk wel heel eerlijk – vertelde dat mijn exotisch uiterlijk hem aantrok. Dat wilde hij wel eens uitproberen. Hij had jeuk en bood mij €250 aan om van zijn jeuk af te komen. Ik woonde in Lunetten, en niet op de Wallen!
Niet iedereen heeft of vindt geluk op dit soort sites en apps. Mijn vriendinnen vertellen verhalen van steeds weer dezelfde mannen of vrouwen van twee of drie jaar geleden zien, die je ook nog eens op verschillende apps tegenkomt. Zijn die nu nog niet voorzien? Er is vast iets mee aan de hand. (Hetzelfde zullen zij trouwens van mijn vriendinnen denken waarschijnlijk).
Of van mannen of vrouwen die een relatie hebben en buiten de deur snoepen. En wat te denken van de catsfishers, waar je tegenwoordig veel over leest en die je financieel leegtrekken. Ook al heb je iemand nog nooit in levende lijve gezien, toch maak je geld aan hem of haar over.
Het is eigenlijk best stressvol, het vinden van De Liefde. Het enige wat zij willen is een leuke relatie. Hoe teleurstellend is het dan als je geregeld zo voor de gek gehouden wordt. Dat doet wat met jezelf vertrouwen. En met dat van al die mensen die op een normale manier iemand willen ontmoeten.
Dus hierbij mijn oproep voor alle vrijgezelle Utrechters: wie heeft er ideeën, suggesties voor het op een normale manier daten. Of kent plekken in Utrecht waar je elkaar ongedwongen kunt ontmoeten. Hoe pak jij het momenteel aan, het daten? Deel je ervaringen.
Op naar een mooie Valentijnsdag voor iedereen!
Deze column is gepubliceerd in de NuK (De nieuwe Utrechtse krant).
0 reacties