In het blauwe vergulde licht
in weelde kronkelend
tussen de hyacinten
omarm ik mijn verleden
kijk vastberaden en stoer de toekomst in
niet bang voor wat komen gaat.
Van afwijzing naar afwijzing
door tegenslagen groot geworden
vind ik mijn weg
tussen de maan en de sterren
sta ik stevig op mijn blauwe planeet
waar ik mag bestaan.
Vechtend tegen de demonen die mijn pad kruisten
het kwaad kreeg mij niet klein
op mijn volwassen levensweg
blijf ik strijden om vertrouwen, liefde te vinden
mijn identiteit te omarmen
mijn carrière te laten bloeien
overwin ik iedere tegenslag.
Steeds sterker word ik
vastberaden in mijn strijd
om te mogen zijn wie ik ben.
Ik kende emoties van grote hoogtes
die me boven de hemel het heelal in stuurden
om terug te dalen naar grote dieptes
in een bodemloze oceaan.
In ademnood zwemmend terug naar de oppervlakte
daar happend naar lucht snakkend naar nieuwe adem
‘De zichtbare vrouw ‘bestellen? Dat kan hier.
0 reacties