“Zwarte man in VS overleden, nadat witte agent minutenlang zijn knie op zijn nek hield”. Wat als er straks staat, zwarte vrouw in Nederland? Ik ben bang voor geweld en dat de ongelijkheid alleen maar erger gaat worden. Mijn huid is aardedonker en komt niet voor in het kleurenspectrum. Ik noem mijn huid dan ook kleurloos.

Ongelijkheid in deze tijd gaat veel verder dan racisme. In 2013 was anti-racisme een trend. Nu met Black-out Tuesday en Black Lives Matter komen deze positieve vibes weer terug. Komt het door de blunders van de zogenaamd krachtige leiders uit de politiek? Neem nou presidentskandidaat Joe Biden met zijn uitspraak tegen een afro Amerikaanse radiopresentator: “Je bent geen echte zwarte, als je moet nadenken of je mij steunt of Donald Trump”. Thierry Baudet met zijn Marokkanen-tweet “Vanavond zijn er twee dierbare vriendinnen ernstig lastig gevallen door vier Marokkanen in de trein”. Of Donald Trump met zijn uitspraken “I love black people, and yellow, no all colored people. I hired them and they were the best”. Zij steken allemaal hun mening over hoe onze wereld moet kleuren, niet onder stoelen of banken. Zijn het die leiders die de mensen beïnvloeden? Kijk eens naar de politieagenten die bij George Floyd het onmenselijke hebben gedaan. Wat zijn dat voor mensen? Wat voor mens ben ik? Zou ik meer dan vijf minuten met mijn knie iemands keel dicht kunnen drukken? Zou ik dat kunnen?

Als FNV consulent Zorg & Welzijn bied ik mensen een luisterend oor. Ik hoor veel verhalen die mij soms doen denken aan onderdrukking. In het nu, in deze moderne tijd. Ongelijkheid op de werkvloer, die breder is dan alleen discriminatie. Hier speelt macht, hiërarchie, rang, status en seksuele geaardheid een rol.  Mensen durven er niet over te praten, omdat ze dan in een machtsspel verwikkeld raken. Iedereen wil gezien, gehoord en gewaardeerd worden. Helemaal in deze tijd. Niemand wil onmenselijk behandeld worden. Ongelijkheid begint bij afgunst, dat van kwaad naar erger gaat. Hoe word je behandeld door je partner, collega, leidinggevende, manager en directeur? Hoe is het met de werkdruk gesteld en wat wordt er aan gedaan? Word jij eigenlijk onderdrukt?

Laatst stelde een man in mijn bijzijn een vraag in een groot gezelschap. Wie zijn er slimmer? Witte of zwarte mensen? De witte mensen natuurlijk, antwoordde hij zelf. Ik zeg niet dat je geen grapjes mag maken over mijn huid, zelfspot is gezond. Ik snap ook wel dat mensen zich te pletter schrikken als ik in het donker fiets zonder licht. Het helpt echt niet als ik mijn tanden laat zien. Maar het is anders als mensen er de draak mee steken in jouw bijzijn. En dan ook nog zeggen dat ze niet discrimineren. Kunnen zij zelf beoordelen of ze wel of niet discrimineren? Mensen zenden een boodschap uit en een ander ontvangt. De ontvanger voelt of het wel of niet gepast is. Ik vond de vraag en bijbehorende opmerkingen in elk geval niet grappig. Op zo’n moment ontstaat er ongelijkheid en gevoelens van minderwaardigheid liggen dan op de loer. Wie is iemand om dit soort gevoelens op te mogen wekken?

Wij leven in een multiculturele samenleving. Het is geven, nemen en accepteren. Het kan niet zo zijn dat je mij niet mag om de kleur van mijn huid. Ik ben nou eenmaal zo geboren. Uit een zwarte moeder en een zwarte vader. Mijn voorouders waren zwart, mijn hele familie is zwart. Net als velen. Maar iedereen is uniek, gelukkig maar. Het voelt heel naar, wanneer iemand je laat merken dat hij of zij boven jou staat. Wanneer iemand denkt meer waarde te hebben en meer recht op leven. Het is niet alleen een kwestie van zwart-wit maar gelijkheid om wie we zijn. Er zijn zoveel landen, bevolkingsgroepen en culturen die discrimineren, ook onderling. Ik vind dat we moeten strijden voor gelijke kansen en gelijke rechten, ongeacht je geslacht, huidskleur, geloofsovertuiging of seksuele voorkeur. Iedereen telt volwaardig mee en ieder leven telt.

Samen staan we toch sterk? In de wetten staan de rechten van de mens beschreven. En duidelijk is vastgelegd wat mag en wat niet mag. Laten we ons dan vooral ook samen aan die wetten houden en strijden voor gelijkheid.