Ik hou van kleding met prints, vooral dierenprints. En van felle kleuren. Dat is nooit anders geweest en zal ook nooit anders worden. Je houdt ervan of niet. En in beide gevallen vinden mensen het leuk om hun mening hierover te geven. Ik woon en werk in Utrecht. Zodra ik mijn jas uittrek in het UMC Utrecht, zijn de ogen op mij gericht. Mijn collega’s van de ICT afdeling plagen me op een leuke manier met mijn outfits. Ik ben eraan gewend!
Ook buiten op straat krijg ik leuk, en oké, soms ook flauw commentaar. Zoals die keer toen ik mijn zebrajas aanhad en er iemand bij het Sciencepark achter me ging staan, waarop ik hem vroeg wat hij deed.
‘Je moet wel gaan liggen, anders kunnen we niet oversteken,‘ was zijn antwoord en hij keek lachend om of zijn vrienden het ook een leuke opmerking vonden.
Of die keer dat ik door de Voorstraat fietste en een grapjas tegen zijn vriendin riep:
‘Pas op! Er fietst een zebra achter je!’
Op het Smaragdplein zag een voorbijganger in mijn laarzen hondenpoten. En even verderop kruiste ik een man, die vertelde dat mijn laarzen hem deden denken aan een Jetty van Star Wars. Omdat ik geen Star Wars fan ben, althans ik heb nooit een aflevering gekeken, kreeg ik een minicollege van hem. Zo leer je nog eens iets.
Bij een dierenspeciaalzaak in Lunetten aan Zwevenwouden moest een eigenaar van een hond zijn beestje tot bedaren brengen omdat hij mijn laarzen wilde aanvallen.
‘Het is geen kat!’, zei het baasje tegen zijn viervoeter. Hilarisch!
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dan weer word ik een paddenstoel genoemd, omdat ik een rode jurk met witte stippen draag. En als ik in het blauw gekleed ben word me gevraagd of ik vlieguren ga maken of een blauwtje heb gelopen.
Ik ben vast niet de enige die merkt dat kleuren en prints wat doen. Kleuren beïnvloeden je emoties, je humeur en zelfs je gedrag. Het roept op tot blijdschap of juist onrust. Tot ontspanning of juist enthousiasme. Kleur geeft informatie door. Zonder woorden vertel ik met mijn knalgele jurk dat ik opensta voor een praatje. Het is een aanknopingspunt voor een gesprek. Dat lukt me toch een stuk minder als ik in grijs of zwart gekleed ben.
Met mijn kleuren en mijn prints zoek ik de verbinding met jou. Ik vind het fijn om een glimlach op een gezicht te toveren met mijn outfits. Dus blijf me vooral aanspreken en zet het vooral zelf ook in als middel om in contact te komen. Ik weet zeker dat we met elkaar de wereld (en laten we het in eerste instantie wat kleiner houden, dat we Utrecht) wat mooier kunnen maken.
Deze column is gepubliceerd in de NuK (De nieuwe Utrechtse krant).
0 reacties